Naam student: Daan Velner – 20 jaar
Opleiding: Maatschappelijke Zorg/Ver¬zorgende Individuele Gezondheidszorg
Waarom heb je gekozen voor deze opleiding?
“Mijn familie zit zelf in de zorg. Mijn zus is verpleegkundige en mijn moeder heeft een eigen kinderopvang. Daardoor heb ik wel meegekregen hoe de zorg in elkaar zit. Hiervoor heb ik de opleiding verkoop¬specialist gedaan. Dat was mij niet echt bevallen, vanwege het wereldje erom¬heen, zoals presteren enz. Ik haalde daar niet mijn voldoening uit. Ik help liever andere mensen.”
Wat vind je het leukst aan de opleiding?
“Het contact met de mensen. Ik merk nu dat er ook veel diepgang in de opleiding komt, bijvoorbeeld hoe het menselijk li¬chaam in elkaar zit. Zowel het psychische als het lichamelijke vind ik leuk, dus echt het totaal plaatje.”
Heb je tijdens de opleiding of stage iets meegemaakt dat je altijd bij zal blijven?
“Omdat ik de BBL-opleiding doe praat ik natuurlijk toch eerder over mijn werk, aangezien ik maar 1 dag in de week naar school ga. Wat mij het meest is bijgeble-ven, is dat er corona uitbrak binnen de zorginstelling. Ik weet nog goed dat ik die dag alleen op de groep stond. Er was een bewoner besmet geraakt met het virus, waardoor er een hele procedure ontstond. Iedereen moest in quarantaine en hele-maal verpakt aan het werk.
Uiteindelijk zijn er volgens mij van de 24 bewoners maar liefst 21 besmet geraakt. Iedereen was gesloopt. Het was wel een hectische tijd, ook met collega’s onderling.”
Merk je veel veranderingen in de zorg als gevolg van de coronacrisis?
“We zijn heel voorzichtig. Er mag bijvoor¬beeld maar 1 familielid langskomen, die ze op hun kamer moeten ontvangen. Ik werk bijna dagelijks met deze mensen, dus kom wel bij ze in de buurt. Af en toe geef ik ze ook gewoon een knuffel, want die ouderen hebben dat gewoon nodig.
We zijn allemaal mensen en verlangen allemaal naar dat menselijke contact. Ik vind dat wel belangrijk, want anders gaan ze eraan onderdoor. Ze kunnen hun familieleden al nauwelijks zien. Hierdoor zie je al achteruitgang bij ze ondanks dat ze het natuurlijk door hun dementie niet altijd door hebben. Deze mensen op de afdeling zitten al in hun laatste levensfa¬se, dan wil je toch graag je kinderen en kleinkinderen kunnen knuffelen.”
Welke toegevoegde waarde hoop jij te kunnen leveren na je opleiding?
“Ik zou later graag een stichting oprich¬ten voor zwaar misbruikte kinderen of kinderen die thuis in de problemen zitten. Om door middel van sporten en metal coaching deze jongeren te helpen. Dat is echt mijn jongensdroom”.
Naam student: Rachel van Rooijen – 17 jaar
Opleiding: Persoonlijke Begeleider Specifieke Doelgroepen
Waarom heb je gekozen voor deze opleiding?
“Mijn oma werd dementerend. Wij heb¬ben toen een tijd voor haar gezorgd in de tijd dat mijn opa in het ziekenhuis lag. Hoe langer we voor haar zorgde kreeg ik steeds meer de interesse in het vak in de zorg. Ik wil mij het liefst specialiseren in de ouderen met dementie. Ik had een gesprek met iemand die mij op deze opleiding wees.”
Merk je veel veranderingen in de zorg als gevolg van de coronacrisis?
“Normaal gesproken doe je heel veel leuke uitstapjes, zoals met Kerst bijvoorbeeld naar het tuincentrum, maar dat kan momenteel niet. En daarnaast moet je heel veel afstand houden van de mensen, waardoor je ze niet kan troosten als dat nodig is. Gelukkig zijn de mensen bij ons blij om te komen, zodat ze elkaar kunnen zien en ze alsnog een sociale aangelegenheid hebben.”
Wat is de grootste uitdaging in je opleiding?
“Ik denk op dit moment wel focus erbij houden en het stukje leren. Omdat je natuurlijk al de hele dag achter je laptop zit, dus je gaat dingen uitstellen. Alles wat in je huis gebeurd is interessanter dan wat je eigenlijk zou moeten doen. Ook het contact met medestudenten mis ik. Normaal zag je elkaar in de gangen en ging je gezellig een bak koffie met elkaar halen, maar nu is het hoi en doei zeggen op de laptop.”
Heb je tips voor iemand die jouw opleiding wil volgen?
“Je moet goed met mensen om kunnen gaan, veel doorzettingsvermogen en inlevingsvermogen hebben. Doe voor¬al je best. Als je de BOL-opleiding kiest is het meer gericht op theorie, maar je loopt wel 2 dagen in de week stage, dus de combinatie theorie en praktijk is goed verdeeld. Ik vind het allebei leuk om te doen, maar nog leuker om in de praktijk uit te voeren. Maar zonder de theorie heb je natuurlijk niets aan in de praktijk.”
Naam student: Lex Wortman – 25 jaar
Opleiding: Verpleegkunde
Waarom heb je gekozen voor deze opleiding?
“Omdat ik altijd al in de hulpverlening wil. Ik heb deze opleiding gekozen om uitein-delijk als hulpverlener op de ambulance terecht te komen.”
Wat wil je na je opleiding gaan doen?
“Als ambulancebroeder aan de slag. Ik hou van actie en spanning, de adrenaline die erbij komt kijken.”
Wat vind je het leukst aan de opleiding?
“Vak inhoud vind ik erg interessant anato¬mie, pathologie, medicijnen, ziekteleer. En dan daarbij dat je je kennis gaat gebruiken in je stage. Zeker vanaf het derde jaar ga je linkjes leggen tussen bepaalde vakken die je tegenkomt in je stage wat dan uiteinde¬lijk allemaal bij elkaar komt. Dat maakt de hele opleiding wel onwijs interessant.”
Heb je tijdens de opleiding of stage iets meegemaakt dat je altijd bij zal blijven? “Tijdens mijn stage in het ziekenhuis heb ik iemand gehad die op de afdeling zelf een herseninfarct doormaakte. Ze kwam eigenlijk voor iets anders binnen, maar kreeg op de afdeling een herseninfarct, waardoor je alle symptomen zag en er meteen actie ondernomen moest worden om haar naar de Eerste Hulp te krijgen voor CT-scans. Dat is mij wel bijgebleven
Loop je stage of heb je al stagegelopen? Hoe heb je dit ervaren? Sluit het goed aan op de lessen?
“Tijdens mijn stage op de verpleegafdeling bij het LangeLand ziekenhuis in Zoeter-meer heb ik een dagje meegelopen op de ambulance, wat ervoor zorgde dat ik met een lach op mijn gezicht de dag door kwam, die er niet meer vanaf is gegaan. Dat was wel gaaf! Ik loop in mijn laatste jaar stage binnen de psychiatrie en ik moet zeggen dat ik deze doelgroep ook wel erg interessant vindt. Eigenlijk alles wat met hersenen te maken heeft spreekt mij aan.”
Merk je veel veranderingen in de zorg als gevolg van de coronacrisis?
“Op school merk ik het vooral door de online lessen die we krijgen. Gelukkig mogen we weer 1 dag in de week naar school. Op mijn stage zijn er vooral strenge regels: geen dagopening of –afsluiting, iedereen eet alleen op zijn/haar kamer, 1 bezoeker per patiënt per dag die maximaal een uurtje mag blijven en geen contact tussen de afdelingen onderling.
Alles dus om niet te veel mensen bij elkaar te hebben en het contact zoveel mogelijk te beperken. Zodra iemand op de afdeling positief wordt getest op corona moet die persoon meteen in quarantaine. Toen ik deze opleiding startte wist ik natuurlijk niet dat deze coronacrisis ons stond te wachten. Juist in deze tijd ben ik dan ook trots onderdeel te mogen zijn van de frontlinie.”
Heb je tips voor iemand die jouw opleiding wil volgen?
“Je moet je realiseren dat ze je vanaf het 3de of 4de jaar op de stage echt wel seri-euzer gaan nemen, dus je moet vanaf de eerste minuut bij de les blijven om later niet achter de feiten te hoeven aanlopen. Je moet wel een stukje menselijkheid met je meebrengen, sociaal aangelegd zijn, om met mensen in gesprek te kunnen gaan, anders wordt het wel een lastig verhaal. Je komt veel emotionele mensen tegen en gaat zware gesprekken krijgen, dat moet je wel kunnen en is niet voor iedereen weggelegd.”
Waarom zou je de opleiding aanraden?
“Het vak zelf is ontzettend interessant. Er komt zoveel bij kijken. Als er mensen op de afdeling liggen, ben jij echt hun vertrouwenspersoon. Je kunt ze niet altijd beter maken, maar je kunt ze wel helpen om hun problemen zo klein mogelijk te maken. Dat vind ik heel mooi! Ook de leraren zijn echt persoonlijk betrokken. Als je achterloopt op school wordt er met de leraren bekeken hoe je extra begeleiding kunt krijgen. Ook als het wel goed gaat vragen ze regelmatig hoe het bijvoorbeeld op je stage gaat en of ze je nog ergens bij kunnen helpen”.
Welke toegevoegde waarde hoop jij te kunnen leveren na je opleiding?
“Het klinkt misschien cliché, maar uitein¬delijk hoop ik de mensen beter te kunnen maken en te begeleiden in het stukje ziek zijn wat voor mensen heel veel onzeker-heid en spanning geeft. Het is mooi als ik vroegtijdig de spanning kan wegnemen bij mensen door ze gerust te stellen. En dat ze uiteindelijk beter naar huis gaan of niet beter, maar dan wel met een goed gevoel. Als ik later op de ambulance zit dat ik ze dan tijdens de hoge piek van spanning rustig kan krijgen en dat we rustig naar het ziekenhuis kunnen rijden om te kijken wat er aan de hand is met iemand.”
Meer informatie
Kijk voor meer informatie over de opleidingen, of doe een virtuele rondleiding op: mborijnland.nl.